I am wandering through an empty battlefield – only the stench of decay and rotting bodies lay before me.
Once, these were the pride of the Empire, once these were the loyal men of Lionguard. But now, they are dead, their silence speaking of the misdeed that was served to them. Night falls in, to cater to the bodies, and crows perch upon the nearby trees. I must reach the nearby village – where I can learn more about the fight that ensued.
I am sure, that if I try my luck on the nearby encampments, I will meet my end. Perhaps the village folk will be nice enough to fill me in – after all, rumours about all factions being active around this area have arisen – and I am curious as to what the winds will bring over to our direction.
There is yet work to be done, I should hurry to get to the village…
Διαβαίνω ένα άδειο πείο μάχης – μόνο η δυσωδία της αποσύνθεσης και των σαπισμένων κορμιών στέκει μπροστά μου.
Κάποτε, αυτοί ήταν τα καμάρια της Αυτοκρατορίας, κάποτε αυτοί ήταν οι πιστοί υπήκοοι της Λάηονγκαρντ. Μα τώρα κείτονται νεκροί, η σιωπή τους μόνο αντιπροσωπεύει την αδικία που έγινε σε βάρος τους. Η νύχτα σημώνει, σκεπάζοντας τα κορμιά, καθώς κόρακες μαζεύονται στα γειτονικά δέντρα. Πρέπει να φτάσω στο κοντινό χωριό – όπου ίσως μάθω περισσότερα για την μάχη που έγινε εδώ.
Είμαι σίγουρος ότι αν προσπαθήσω την τύχη μου στις γειτονικές οχυρώσεις, θα βρώ το τέλος μου. ίσως οι χωρικοί να είναι αρκετά ευγενικοί ώστε να μου δώσουν τις πληροφορίες που ζητώ – εξάλλου υπάρχουν φήμες ότι όλες οι φατρίες είναι ενεργές στην γύρω περιοχή – και είμαι περίεργος να μάθω τι πνέουν οι άνεμοι στην μεριά μας.
Υπάρχει ακόμα πολύ δουλειά να γίνει, πρέπει να βιαστώ να πάω στο χωριό…